Prolog

To przeze mnie rodzice się rozwiedli, to przeze mnie musimy się przeprowadzić do Londynu. Wszystko przez to co się wydarzyło rok temu. Nie mogłam sobie z tym poradzić, a rodzice nie umieli mnie wspierać. Tom jest mały, więc nic jeszcze nie rozumie. Podoba mu się pomysł że będziemy mieszkać w Anglii, ale ciągle pyta kiedy przyleci do nas tata. Zazwyczaj wciskam mu kity że tata ma dużo pracy, albo jest chory, ale zawsze dodaję że w końcu nas odwiedzi. Siedzę w samolocie i patrzę jak mój mały braciszek jest podekscytowany nowym miejscem zamieszkania. Moja złamana niedawno ręka boli jak cholera. Odwróciłam głowę w stronę okna, nagle po moich policzkach zaczęły spływać łzy. 

- Alyson ty płaczesz? - zapytał Tom 

Na szczęście mama siedziała z tyłu i nie widziała moich łez.

- To z ekscytacji - uśmiechnęłam się 

- A co to? - zaciekawił się

- Ekscytacja to radość tylko że większa - poczochrałam mu włosy 

Resztę podróży milczałam. Brakowało mi Hawai. Tam się urodziłam i wychowałam, nie sądziłam że właśnie w takich okolicznościach je opuszczę. 

***

Przepraszam że takie krótkie, ale naprawdę nie miałam pojęcia co mogę napisać. Jeśli będzie dużo zainteresowanych jeszcze dziś wstawię pierwszy rozdział.