Rozdział 17 i 18

17.

- Liam ty nic nie rozumiesz - spuściłam głowę
- Aly, ja rozumiem wszystko. - położył mi rękę na ramieniu - On naprawdę Cię lubi - dodał
Pożegnaliśmy się i poszedł. Usiadłam na kanapie obok Paul'a.
- Gdzie poszli moi rodzice? - spytałam biorąc gazetę
- Rodzice. Twoi rodzice poszli z Tom'em do bajkolandu - uśmiechnął się
- Skąd jesteś? - byłam ciekawska
- Urodziłem się na Hawajach, ale od pierwszego roku życia mieszkałem w  Bradford - odpowiedział
- Czemu? - zdziwiłam się
- Widze że masz wzięcie - zmienił temat - No chodzi mi o tego Liam'a, Louis'a, Zayn'a i Cody'iego - wyjaśnił
- Aaa - zaśmiałam się - Liam jest tylko kumplem, z Zayn'em wczoraj zerwałam, Cody to mój najlepszy przyjaciel traktuje go jak starszego brata, a Lou to nie wiem - dodałam
- Lubisz go? - spojrzał na mnie
- Sama nie wiem. Może i go lubię, ale on ma dziewczynę - odparłam
Naszą rozmowę przerwał na Cody, który wparował do domu, obładowany torbami.
- Chodź pomożesz mi - zawołał idąc na górę
Spojrzałam przepraszająco na Paul'a i poszłam do pokoju. Kiedy weszłam Cody przymierzał ubrania.
- Zachowujesz się gorzej niż nie jedna baba - zaśmiałam się
- Pomóż mi. Idę na randkę - pokazał mi dwie koszule
- Nie próżnujesz. Kto to? - zapytałam przeglądając jego spodnie
- Powiem Ci jak wróce - odparł
Wybrałam mu koszulę w czerwono-czarną kratę, jeansy i czarne adidasy. Po godzinie poszedł. Kiedy zostałam sama zadzwonił telefon. Na wyświetlaczu pojawiła się nazwa Niall. Czego znowu? - pomyślałam
- Słucham? - odebrałam
- Cześć Alyson. Wpadniesz do nas z Cody'm? - zapytał blondynek
- Yyy...Cody poszedł na randkę, ale mogę przyjść z kimś innym - zaproponowałam
- Jasne. To narazie - rozłączył się
Pomyślałam że wzbudzę w Tommo trochę zazdrości. Przeprałam się w to(klik), zrobiłam lekki makijaż i rozpuściłam włosy. Zeszłam na dół. Paul siedział w tym samym miejscu, co go zostawiłam.
- Masz ochotę iść ze mną do chłopaków ? - zapytałam siadając na oparciu kanapy
- Jasne - uśmichnął się
- A zrobisz coś dla mnie? - zrobiłam słodkie oczka
- Co?
- Będziesz udawał mojego chłopaka, żeby Lou był zazdrosny? - zapytałam
- Nie - powiedział krótko
- No proszę - błagałam
- Nie
- Proszę
- Nie
- No dlaczego? Masz dziewczynę?
- Nie mam dziewczyny, powód niedługo poznasz - wyjaśnił
- No prosze, tylko się będziemy przytulać - złożyłam ręce jak do modlitwy
- Ale tylko przytulać - odparł stanowczo
- Dzięki - rzuciłam mu się na szję
Zostawiłam rodzicą kartkę, że wrócimy późno. Zabrałam telefon, kluczę i ruszyliśmy w stronę domu chłopców. Podczs drogi Paul próbował wmówić mi że to zły pomysł, ale ja uważałam że jest świetny. Przed drzwiami złapałam go za rękę i kazała mu wyluzować. Drzwi otworzył nam Harry, który na nasz widok jako pary się uśmiechnął. Weszliśmy do środka. Wszyscy siedzieli w salonie. Wszystkim szczęki opadły, że tak szybko znalazłam sobie chłopaka. Liam spojrzał na mnie dziwnie, a Danielle się uśmiechnęła. Gusia i Alex gadały coś po Polsku. Usiedliśmy na kanapie. Paul od strony Niall'a i Alex, a ja od Louis'a i Eleanor.
- To co robimy? - zapytałam
- Myśleliśmy nad jakimś seansem filmowy - odezwał się Liam
- Mi pasuje - uśmiechnęlam się
Niall poszedł do kuchni zrobić coś do jedzenia, Harry zgasił światła, a Lou i Danielle wybierali film. Przytuliła się do swojego "chłopaka". Mój telefon zawibrował. Sms od Liam'a: Co ty kombinujesz?

18.

Aly: Robię to co powinnam :)

L: Żeby nikt potem nie cierpiał.

Aly: O kim mówisz? 

L: O kolesiu do którego się przytulasz

Aly: Spokojnie. Wszystko pod kontrolą .

Schowałam telefon i rozejrzałam się po pokoju. 

- A gdzie wogóle Malik? - spytałam 

- Z Nicole na górzę - zaśmiała się Gusia 

Uśmiechnęłam się. Wkońcu wszyscy wokoło są zadowoleni, no prawie wszyscy. Kiedy blondynek wrócił z popcornem, którym oczywiście z nikim oprócz Alex nie chciał się podzielić, zaczeliśmy oglądać film. Co chwila wybuchaliśmy śmiechem. Lou przytulał Eleanor, ale zerkał na mnie. Ja to wykorzystywałam i przytulałam Paul'a. Wiedziałam że w nim się wszystko gotuje. W połowie filmu zachciało mi się pić. Wstałam i poszłam do kuchni. Nalałam sobie szklankę soku i usiadłam na blacie.

- Jakoś nie chce mi się wierzyć że to twój nowy chłopak - usłyszałam za sobą męski głos

Wiedziałam dokładnie kto to powiedział. Wziełam łyk picia. 

- To uwierz - odwróciłam się w jego stronę  

- Robisz to żebym był zazdrosny - Lou zrobił krok w moją stronę 

- Ty możesz mieć dziewczynę, więc ja mogę mieć chłopaka - uśmiechnęłam się 

- Aly dlaczego to robisz - podszedł do mnie 

- Nie wiem o czym mówisz - szepnęłam 

- Prowokujesz mnie - przysunął się 

Kiedy nasze usta prawie się złączyły, wzięłam do ręki butelkę z wodą i wylałam na niego. 

- Przyda ci się trochę ochłody, jesteś za bardzo napalony - zaśmiałam się i zeskoczyłam z blatu 

- Cholera! - krzyknął, a ja wróciłam do salonu 

Paul był dziwnie uśmiechnęty. Usiadłam na swoim miejscu. Harry co chwila dokuczał Gusi, która się na niego wkurzała, Danielle leżała na brzuchu Liam'a, a Niall i Alex zasneli przytuleni do siebie. Po chwili wrócił Tommo. Kiedy Harry i Gusia go zobaczyli wybuchli śmiechem. 

- Lou co ci się stało? - zapytała zdziwiona El

Nie mogłam powstrzymać śmiechu. 

- Było mi gorąco - usiadł naburmuszony 

Obejrzeliśmy do końca film, a potem gadaliśmy o różnych rzeczach. W pewnej chwili z pokoju wyszedł Niall z Lou. Jednak blondynek wrócił po kilku minutach.

- Alyson. Chodź muszę Ci coś pokazać - ściągnął mnie z kanapy i pociągnął na górę 

Nie miałam pojęcia o co mu chodzi. 

- W tym pokoju jest coś co chciałem Ci pokazać - wskazał drzwi na lewo i chciał wrócić na dół 

- Ej, czekaj. A ty dokąd? - zapytałam 

- Idę na dół. Spodoba Ci się - uśmiechnął się i zniknął 

Otworzyłam powoli drzwi i weszłam do środka. Było ciemno. Włączyłam światło. No tak mogłam się domyśleć. Na łóżku siedział Lou. Chciałam wyjść, ale drzwi były zamknięte. 

- Louis wypuść mnie - poprosiłam 

- Nie - podszedł do mnie 

- Masz dziewczynę. - przypomniałam mu 

- Jestem z nią tylko dlatego że ty byłaś z Zayn'em - położył mi ręce na twarzy

Chcialam coś powiedzieć, ale mnie pocałował. Poczułam jakby bomba eksplodowała. Nasze pocałunki były gorące, namiętne, czułe. Całowaliśmy się z dobrych kilka minut, jednak potem się od niego oderwałam. 

- Nie chcę tego - szepnęłam, a w moich oczach pojawiły się łzy 

- Czego? - nie zrozumiał mnie

- Nie chcę żebyś mnie zostawił - rozpłakałam się

- Nigdy Cię nie zostawię - przytulił mnie 

- Wiem że tego nie zrobisz, bo ja Ci nie pozwolę byś się do mnie zbliżył - odunełam się od niego - Lepiej jest jak jesteśmy przyjaciółmi - dodałam 

Lou patrzył na mnie osłupiały. Próbowałam otowrzyć drzwi, ale się nie dało. Po chwili Tommo wsadził klucz i otworzył je. Wyszłam z tamtąd zapłakana. Zeszłam na dół. Wszyscy śmiali się w najlepsze.

- Paul możemy wracać? - poprosiłam 

Chłopak pokiwał głową i zaczął się ubierać. Wszyscy się na mnie dziwnie patrzyli. Pożegnaliśmy się i wyszliśmy. Było przed dwunastą w nocy. Całą drogę milczałam. Paul próbował ze mnie wyciągnąć co się stało, ale mu się nie udało. Przed domem wytarłam łzy z policzków i weszliśmy do środka. Było cicho. Zdjełam buty i poszłam do siebie. Cody leżał już w łóżku. Zdjełam ciuchy i w samem bieliźnie położyłam się obok niego. 

- Co się stało? - zapytał przytulając mnie 

- Całowałam się z Lou - wyznałam 

- To chyba dobrze ? - odparł 

- Niby tak, ale powiedziałam mu że chcę być tylko jego przyjaciółką - szepnęłam 

- Wszystko się ułoży - pocieszył mnie 

- Jak było na randce? - zapytałam 

- Świetnie. - uśmiechnął się 

- Powiesz mi kto to? - byłam ciekawa

- Morgan Parker, dziewczyna z przed szkoły - rzekł

____________________________

Wiem że miałam dodać rozdział jutro, ale 30 czerwca wylatuję do Szwecji i chcę zakończyć opowiadanie do tego czasu. Taki bonus - 2 rozdziały. :) 

Mam nadzieję że się podoba. Liczę na dużooo komentarzy.